Mijn droom

Hawaii is voor elke triatleet denk ik wel een droom. Het grappige is dat, voordat ik naar Frankfurt ging, ik uit eten ging mijn vrouw en ze mij vroeg wat mijn triathlondroom was. Ik antwoorde dat ik het wel leuk zou vinden om een hele triathlon in de buurt te doen, zodat iedereen kan komen kijken. Ze zei: ‘Dat kan toch niet zo zijn…en Hawaii dan’? ‘Dat is zo’n ver-van-mijn-bed-show’, reageerde ik.

Enkele maanden geleden hield ik me nog bezig met de voorbereiding op mijn eerste Long Distance, Hawaii was niets meer dan een wilde droom, iets wat misschien ooit, over een paar jaar, eens zou gebeuren. Dat ik nu, enkele maanden later, een ticket voor Kona heb had ik nooit durven dromen! Bij de registratie voor Ironman Frankfurt werd me gevraagd of ik mij wilde kwalificeren voor Hawaii. Ik heb toen gereageerd dat ik dit niet hoefde. Ik had echt geen benul dat zoiets me zou lukken…

Met een finishtijd van 9:09:17 uur, een 34e plaats overall en een tweede plaats in mijn Age Group, heb ik mijn slot voor Kona, veillig gesteld. Een droom die uitkomt!